De knotwilg, een wereldstad

Neem een wilgentak en steek hem in de grond. Gegarandeerd heb je volgend jaar een kleine boom. Of een hele wandelgang of hut. En dan begint het experiment te lopen. Als je niet zolang kan wachten, loop dan eens langs een oude wilg.

Wilgentenen zijn ideaal vlechtmateriaal en de bomen doen het goed in vochtige en minder natte gronden. De courante wilgen kent iedereen. En dat er ander leven in huist dan muizen en vogels is te vermoeden, maar dat het zoveel is

Hippocrates

De Griekse geneesheer Hippocrates raadde wilgenbast aan tegen reumatische pijnen en koorts. Pas veel later bleek waarom dit een goede raad was. 2200 jaar later slaagde men erin uit de bast van de wilg salicylzuur te halen gebruikt voor de bereiding van de eerste aspirientjes. Het vervolg is een gekend verhaal.

Fauna en flora

Minder bekend is dat er weinig bomen een even rijke flora en fauna herbergen als de knotwilg. Het hout neemt veel water op dat voor het grootste deel verbruikt wordt door de planten die in de stam wortelen. Het zijn vooral stikstofminnende planten die zich in de holtes en de knot nestelen: kenners herkennen daar ruw beemdgras, gewone hennepnetel, vogelmuur en besdragende planten als bitterzoet en besanjelier. Van de zwammen voelen vooral vaalhoeden, anijskurkzwammen, tijgertaaiplaat en gordijnzwammen zich prima op of onder knotwilgen. Voor een aantal kevers zoals de wilgenhaantjes vormen wilgen de enige voedselbron. Sommige wilgensoorten zijn door biologen gemakkelijker te herkennen aan de specifieke kevers die erin huizen dan aan hun botanische kenmerken. Bij een volgende passage aan een wilg, ga je er beslist even op letten.