Namen noemen

Het systeem om planten te classificeren is bedacht door de zweed Carl von Linné (1707-1778). In zijn tijd was Latijn de voertaal van wetenschap en studie. En het was zelfs de gewoonte dat men zichzelf bedacht met een Latijnse naam: Carolus Linnaeus. 

Een plant heeft altijd twee namen

De eerste naam duidt het geslacht aan of de algemene classificatie. Alle hortensia's zijn Hydrangea, welke kleur of vorm ze ook hebben. Deze naam wordt ook altijd met een hoofdletter geschreven. En kan zelfs afgekort worden tot H. 

De tweede naam geeft de soort aan. Die wordt niet met een hoofdletter geschreven en verwijst naar een specifieke classificatie van de plant. Hydrangea macrophylla is de boerenhortensia met de bolvormige bloemen. H. paniculata heeft pluimvormige bloemen. Soms kan die naam ook verwijzen naar de kweker of ontdekker van de plant. Of dient de naam als eerbetoon aan een verdienstelijk persoon. 

Verfijning: cultivar of species 

Na die twee namen volgt soms nog een verdere verfijning.

Planten die door de mens veranderd zijn geworden noemt men een cultivar. Soms levert de natuur een afwijkende vorm af, als die door de mens in stand gehouden wordt en verder gekweekt, dan is dat ook een cultivar. 

De cultivar of cultuurvariëteit staat altijd tussen enkele quotes vermeld en wordt ook weer met een hoofdletter geschreven. Die naam verwijst vaak naar de herkomst van een plant, de groeiwijze, de kleur. Met 'Alba' weet je dat de plant witte bloemen zal hebben, ook al ken je de bloemen niet. Een cultivar 'Chinensis' komt uit China. Ook deze naam kan verwijzen naar een persoon. Deze cultivar kan ook in het Engels (Anemone blanda 'White Splendour') 

Wilde planten uit de ongerepte natuur worden beschreven als soorten, species in het Latijn. Afkorting spec.