Stinkende gouwe

Onkruiden zien we vaak als lastposten in de tuin. Eigenlijk is dat onterecht want het zijn uiterst succesvolle en vaak boeiende planten waarover een interessant verhaal te vertellen valt. Want hoe komt stinkende gouwe aan zijn bijnaam en wat is een mierenbroodje?

Naamgeving

Het is een kruid dat je gemakkelijk herkent en vaak ziet in bermen of niet bewerkte grond. Deze plant heeft een vaste stek in medicinale kruidentuinen. De naam 'gouwe' dankt deze plant aan de goudgele bloemen en zou ook verwijzen naar het oranjegele melksap dat uit de stengels vloeit als je ze breekt. De bloemen leveren veel stuifmeel en trekken daar vooral kleine zweefvliegen mee aan. De onplezierig ruikende wortelstok is de reden dat aan de gouwe een stinkend adjectief werd toegevoegd.

Bijnaam: wrattenkruid

Dit plantje wordt immers gewaardeerd door wie af en toe door wratten wordt geplaagd. Het oranjegele sap heeft de naam wratten naar het leven te staan. In sommige dialecten heet stinkende gouwe dan ook wrattenkruid. Kneus een takje of blad en het felgekleurde sap sijpelt eruit. Leg het snijvlak meteen op de wrat en wrijf het sap er zo goed mogelijk over. Herhaal dit meermaals per dag gedurende een week. De wrat wordt zwart en verdroogt. Vermijd oogcontact met het sap, want het is bijzonder prikkelend en irriterend!

Mierenbroodje

De zaden rijpen in een smalle zaaddoos die eruit ziet als een opstaand sperzieboontje. De zwarte zaden dragen een wit vlezig aanhangsel, dat men het mierenbroodje noemt. Dit olierijk aanhangseltje is echt iets naar de 'tand' van mieren die daarom de zaden gretig verzamelen. De mieren dragen enkel het aanhangseltje tot in hun nest, onderweg laten ze de zaden overal achter. Daardoor zaait de plant zich zeer vlotjes uit in de tuin, maar gelukkig is het geen lastig kruid.  Het laat zich gemakkelijk weg schoffelen en uitrukken.