Titel
Zaal De Rots, Scheldewindeke
Geschreven op
Beschrijving
Reportage: "Verkleinen om beter te kunnen verhuren"
Afbeelding
Net in die periode besluit het gemeentebestuur van Oosterzele een gemeenschapscentrum te bouwen. Op één steenworp van de parochiezaal is nu GC De Kluize met een theaterzaal (300 – 400 p.), praatcafé en de cultuurdienst met o.a. een uitleendienst. Gelukkig beschikten de bestuurders van de vzw Parochiale Werken Scheldewindeke , zie statuten van 2007, over twee eigendommen: de parochiezaal en de onder-pastorij aan het kerkplein (zie foto). “We hebben lang met elkaar gepraat, maar het idee kreeg vorm om achter het huis van de onder-pastorij een nieuwe zaal te bouwen. En beter aangepast aan de noden.” De eerlijkheid gebiedt dat bij de bespreking van behoeften het niet makkelijk was alle neuzen in dezelfde richting te krijgen waarna één bestuurder afhaakte.
“We wilden wel de oude parochiezaal verkopen als we de zekerheid kregen dat de scouts die op dat terrein gehuisvest was mochten blijven én dat we een bouwvergunning kregen op de nieuwe plaats” voegt Piet toe. Na héél wat onderhandelingen met de gemeente (die ons perceel kon gebruiken voor een sociaal bouwproject) ging de verkoop door in 2005. Oktober 2006 was de nieuwe zaal ‘af’. “Dat heeft ons héél wat werk bezorgd. De afbraak deden we zelf. Marc vervolgt : “Voor de opbouw stelde de architect voor om alle werken te laten uitvoeren door één aannemingsbedrijf (sleutel op de deur). Maar toen we door hadden dat we goedkoper konden werken met aparte aannemers hebben we die coördinatie zelf overgenomen.“
Twee frisse zestigers staan ons te woord. Marc de Pauw en Piet Van der Veken wilden héél graag het verhaal van hun zaal vertellen. Want ze weten dat andere zaalbeheerders met dezelfde vragen worstelen waar zij twintig jaar geleden een antwoord op formuleerden.
De parochiezaal, bouwjaar jaren twintig van de twintigste eeuw was groot. Podium, apart café, veel plaats voor de fanfare en andere verenigingen. Maar toen Marc en Piet en nog een paar nieuwe vrijwilligers na een noodkreet van de toenmalige pastoor bij het bestuur kwamen, bleek de zaal hopeloos verouderd te zijn. Niet brandveilig, slechte energieprestaties en daarenboven naar uitzicht ‘gedateerd’. “We organiseerden een eetfestijn om de directe financiële nood op de vangen en te onderzoeken hoe we de zaal zouden redden” vertelt Marc. “Maar toen een architect wat plannen had gemaakt en het budget had berekend, begonnen we te twijfelen.” Piet vervolgt: “Als we de cijfers ernstig namen, was het een onmogelijke opdracht. En dan hadden we nog maar een ‘opgelapte’ zaal. Niet onmiddellijk iets dat ging opvallen of anders was.” De twijfel sloop binnen in het bestuur.
Net in die periode besluit het gemeentebestuur van Oosterzele een gemeenschapscentrum te bouwen. Op één steenworp van de parochiezaal is nu GC De Kluize met een theaterzaal (300 – 400 p.), praatcafé en de cultuurdienst met o.a. een uitleendienst. Gelukkig beschikten de bestuurders van de vzw Parochiale Werken Scheldewindeke , zie statuten van 2007, over twee eigendommen: de parochiezaal en de onder-pastorij aan het kerkplein (zie foto). “We hebben lang met elkaar gepraat, maar het idee kreeg vorm om achter het huis van de onder-pastorij een nieuwe zaal te bouwen. En beter aangepast aan de noden.” De eerlijkheid gebiedt dat bij de bespreking van behoeften het niet makkelijk was alle neuzen in dezelfde richting te krijgen waarna één bestuurder afhaakte.
“We wilden wel de oude parochiezaal verkopen als we de zekerheid kregen dat de scouts die op dat terrein gehuisvest was mocht blijven én dat we een bouwvergunning kregen op de nieuwe plaats” voegt Piet toe. Na héél wat onderhandelingen met de gemeente (die ons perceel kon gebruiken voor een sociaal bouwproject) ging de verkoop door in 2005. Oktober 2006 was de nieuwe zaal ‘af’. “Dat heeft ons héél wat werk bezorgd. De afbraak deden we zelf. Marc vervolgt : “Voor de opbouw stelde de architect voor om alle werken te laten uitvoeren door één aannemingsbedrijf (sleutel op de deur). Maar toen we door hadden dat we goedkoper konden werken met aparte aannemers hebben we die coördinatie zelf overgenomen.“ Bij een rondgang wijzen de twee heren geregeld naar een muur of een kamer met de commentaar ‘Weet je nog, Piet, dat hier water stond?’ of ‘Hier zaten we met een schuine muur en we hebben dat dan zó opgelost’. Het is duidelijk dat alle leden van de VZW hier héél wat uren hebben doorgebracht.
Het resultaat mag gezien worden. Het gebouw is bescheiden van buiten maar binnenin ademt het ruimte uit. De zaal vormt twee derde van het grondplan (zie tekening, niet op schaal).
Het voorste deel in de voormalige onder-pastorij bevat de keuken en de opslagruimte. Bovenaan zijn vergaderruimtes. De ingang is opzij en de inkom met toog is door deuren en plooipanelen afscheidbaar van de rest. Als alles open staat kunnen er maximum 120 p. zitten. De achterzijde van de zaal is volledig in glas waardoor een zeer goede relatie met de buitenruimte bestaat en véél daglicht binnenstroomt. Het plafond in metalen platen kreeg een update met geluiddempende panelen. Voorlopig zijn er géén werken meer gepland. Zorgenkind zijn de asbest leien op de oude onder-pastorij.
Bij de vraag of ze iets anders hadden gedaan nu ze kunnen terugkijken, kreeg ik unaniem het antwoord ‘nee’. Het originele plan is uitgevoerd en voldoet wonderwel aan de verwachtingen. Piet telde uit dat er op één jaar tijd 171 verhuringen waren door verenigingen en private partijen. Er is wat financiële reserve maar de bestuurders stellen zich de vraag of de toegenomen vast kosten geen repercussies moeten hebben op de verhuurprijs. Alleszins iets voor de volgende bestuursvergaderingen. “We hadden dringend nieuwe mensen nodig in het bestuur” zegt Piet, “en eind vorig jaar hebben we ons bestuur kunnen uitbreiden met 3 nieuwe leden. Want zowel de beschikbaarheid als de complexiteit van de taken begint door te wegen op de pioniers. Zo een zaal in orde houden, vraagt toch wel wat inspanningen.” “Gelukkig hebben we in het verleden een goede keuze gemaakt,” zegt Marc, “want wie hier eens de zaal gebruikt, komt zeker terug.”
